Forum Druzyny Rycerskiej Z Czerwionki

Lodestar*

Hej, Van przestań bo go zabijesz..... teraz jest nieszkodliwy a moze sie przydać....

VanHallen

Karczmarz SOL DAWAJ SOL!!! Po chwili przyszedl zaspany karczmarz z glinianym garncem soli... To jak wycisniemy wszysto naraz czy powolij??

Goffy

*Shirrel - bo tak owej dziewczynie bylo na imie, usiadla na poblismik krzesle starajc sie dowiedziec z rozmow kompanow czegos na temat tajemniczego jego moscia...*

VanHallen

Nie badz taka wyrozumiala dla niego 2 razy malo nie pozbawil mnie zycia... Juz ja sie dowiem czemu on taki nerwowy... Kolejne kopniecie nieznajomy zaczol rozumiec o co chodzi..

Anna de Ruyter

Doradam mówić całą prawdę i bez ogródek *wyjrzała znad ramiena VanHallena* Sól na otwarte rany... uuu... to będzie boleć *udała zatroskanie* A to dopiero początek *dziwny błysk pojawił się w jej oczach* No więc? Mówisz czy mamy trochę przedłużyć wymianę uprzejmości?

Goffy

*Shirrel uslyszawszy ze ten chlystek probowal dwa razy zabic jej ukochanego poderwala sie blyskawicznie z krzesla i chwicila go za frak. Zatrzela nim trzasc ze wsiakloscia az zaowazyla tajemniczy medalion zawieszony na szyi nieznanego...*

Lodestar*

Lodestar poczuła w sobie naturalna potrzeba ucieczki oddalenia sie od chorej atmosfery tortur, po porstu wstała i wyszła choc wiedziała ze za kilka godzin wroci nie mogła sie powstrzymać.... z reszta nikt nie zauważył jej drobnej postaci znikającej za dębowymi drzwiami karczmy pod rudym lisem

VanHallen

"Shirrel skoncz bo mi go zabijesz!!! "jak chcesz twoj wybor" Van wyjal z cholewy noz podwinol nogawki jegomoscia i zrobil 2 ciecia na obydwuch nogach pokazne... do kosci... chcial zemdlec ale udezenie w twaz go obudzilo. mala porcja soli i kwilil jak zazynana sarna...

VanHallen

Gdzie jes Lode!!?? Ty mlody przy stole nie spij a idz jej poszukac to nie jest bezpieczne miejsce dla LISOW!!!!!

Anna de Ruyter

Zaczynamy jeszcze raz? Kim jesteś i ktocię nasłał i co to jest *zamachała przed nosem wisiorem*

Lodestar*

Lodestar i młodzieniec wrocili, wpadając szyko do środka, na zewnątrz zimno zaczerwieniło jej policzki wrociła z wielkim pękiem roż ktorych biel mieszała się z bielą jej cery, zobaczyła cała trojkę znecającą sie na nieznajomym, To PATRON przecież wyrwała medalion z rąk Anny

Lodestar*

Zostawcie go, on nic nie powie, ktos kto go wysłał włada magią nałozono na niego patrona "opiekuńczy" czar ktory nie pozwoli mu powiedziec nie wiecej nizli jego pan zechce

Anna de Ruyter

Co? taike coś można zrobić? *zdziwiła się kobieta i jakby trochę odsunęła od więźnia* W takim razie faktycznie nie ma sensu torturawanie go... i tak nic nie powie. Mam nadzieję, że on nie *zbladła* Czy telepatia jest możliwa?

Lodestar*

Owszem, ale jego umysł jest spętany pod wpływem patrone nie bedzie do niej zdolny, po porstu wyrzućmy go pomoż mi Anno, za tym skretem w lewo jest mała rzeczka powinno go orzeźwić ... i wyszły giągnąc skamlącego jegomoscia po schodkach Lodestar nie mogła paczec na gołe kości rannych nog poprzykładała mu liscie predkozgonka szewskiego na rany, nie pomęczy sie długo....

Anna de Ruyter

*Anna zatzrzymała swoją towarzyszkę nad rzeką* Mam złe przeczucia *Szepnęła po czym bez ostrzerzenia poderżnęła mężczyźnie gardło sztyletem. Wrzuciły truchło do lodowatej i potwornie zanieczyszczonej rzeczki w dalszym ciągu spętanego jak prosiaka. Zimna toń zamknęła się nad ciałem* A to miał być taki miły dzień *rzuciła w przestrzeń między domami w momencie gdy wracały do karczmy. Gdy dotarły na miejsce wzięła w ręce swój metalowy kufel, napełniła do pełna i równie szybko opróżniła. Napełniła ponownie i ze zbolałą miną ruszyła ku schodom leko się zataczając. Jej spojrzenie mówiło jednocześnie wszystko i nic: 'I jak tu się odprężyć gdy pół świata chce cię zabić'* Dobranoc *powiedziała na głos wchodząc po schodach. O dziwo nie wylała ni krztyny trunku mimo niekonwencjonalnej tracy jaką obrała... sinusoidy. Wreszcie zniknęła za jakimiś drzwiami*